روز چهارم

الحمد لله الذی لم یتخذ صاحبه ولا ولدا ولم یکن له شریک فی الملک ولم یکن له ولی من الذل و کبره تکبیرا

اگر کسی در زندگی قول پشتیبانی به ما بدهد، هنگامی که توان و قدرت او را ندانیم زیاد به او اعتماد نکرده و با امید به او کاری را شروع نمی کنیم ولی اگر توان زیاد او برایمان اثبات شود، کارهای بزرگی با اتکاء به پشتیبانی او انجام میدهیم.
همگی تجربه کرده ایم که خداوند متعال آنقدر کریم است که مشکلات زیادی را از ما حل فرموده و چه بسیار غصه های را که برطرف نموده است
لذا در این فراز،این خدای مهربان را که در نهایت قدرت و توانمندی است ، ستایش و سپاس میگوییم. نه آنکه ، مثل مخلوقین که احتیاج به همسر و فرزند دارند ویا به دلیل ناتوانی در کار مجبورند شریکی برای خود انتخاب‌نمایند و یا دوست و سرپرستی برای اداره کارها داشته باشند. لذا او را بزرگتر از آن میدانیم که حتی بتوانیم توصیفش کنیم چه رسد به این که او را با چیزی مقایسه نمائیم.

این چنین خدای بزرگی پشتیبان ماست ولذا در تمام مشکلات ،فقط گشایش را از او میخواهیم نه از موجودات دیگری که خود مثل ما ضعیف و ناچیز هستند .
‌به علاوه خداوند را بسیار ستایش میکنیم که او با قدرت لایزال و بی نهایتش، حامی ماست ما رابرای رفع نیازهایمان به موجودات ضعیف دیگر واگذار نکرده است.
اگرچه روال این دنیا استفاده از اسباب و وسائل است وخداوند متعال بنا به حکمتش و نه از روی عجز و ذلت ،کارهای دنیا را با وسائل انجام میدهد مثلا بوسیله شیر مادر بچه را تغذیه می فرماید یا به وسیله طبیب و دارو به بیمار شفا میدهد ولی این استفاده از روی عجز و ذلت نیست بلکه از روی حکمت است و بهترین دلیل آن هم باطل کردن گهگاهی این وسیله هاست به طوری که آتش حضرت ابراهیم را نمیسوزاند یا تیغ، گردن اسماعیل را نمی برد ، یا امام زمان ع بیمار سرطانی را که پزشکان جواب کرده اند از جانب خدا شفا میدهد و...
لذا چون در هر مشکلی ،گشایش را خود او که قدرت علی الاطلاق است به ما می رساند اورا میستاییم .
مهدی جان از شما ممنونیم‌که با این عبارات عمیق آن چنان را با زیر بنای توحیدی معارف ما را قوی، میفرمایید که بزرگترین انگیزه برای رجوع همیشگی به خداوند و ناامید شدن از مخلوقات برایمان پیدا شود.
حضرت مهدی علیه السلام در انتهارهنمودی به ما تعلیم فرموده اند که این امید به خداوند در وجودمان نهادینه شود که:
باید تکبیر خداوند را بگوئیم که انقدر بزرگ است که هیچ موجودی با او قابل مقایسه نیست و بدینوسیله دل به هیچ ضعیفی نبسته و متصل به خداوند بزرگ شده، قدرت گرفته و بر مشکلات بزرگ چیره میشود
ونیز عرضه بداریم:خدایا ما با همراهی تو بزرگ میشویم ولی شیطان باجدا کردن ما از تو، ما ر ا ر ا  پست و بی مقدارمینماید،  و آیا به موجود پست و بی ارزش جز خدا‌ ی کبیر رحم مینماید ؟
خدایا ما با تو عزیزیم ولی  با جدایی از تو ذلیل شده ایم  و به فرد ذلیل جز خدای عزیز رحم میکند؟
پس به ما رحم‌آور  و با ظهور  امام زمان ع (که مارا از شر شیطان ذلیل کننده نجات میدهد،) ما را عزیز فرما.. الهی آمین