امروز : پنج شنبه، 06 ارديبهشت 1403
پناه بودن مادر و حمایت او
بی پناهان را پناهی...
کلمه¬ی "مادر" حقيقتي است که همه جا به مِهر و مهربانی تعبیر می شود. مادر نوري است كه چه در لفظ و چه در معنا پناه و پناهگاه است همچنین این کلمه فقط به کسی که بچه را به دنیا می-آورد اطلاق نمی¬شود؛ برای همین است که گاهی کسانی را "مادر" خطاب می¬کنند نه بخاطر تولد فزند بلکه آنها "مادری" کرده¬اند.
مادری کردن یعنی از خودگذشتگی کردن یعنی ایثار کردن
مادری یعنی محبت بی حد و نصاب
مادری یعنی بی¬تابی برای فرزند حتی اگر خودش گرفتار باشد ...
مادری کردن یعنی همان مفهوم نابی که طعم شیرین آن¬ را چشیده¬ایم و مادر یعنی پناه آدم در خوشی¬ها و سختی¬ها، یعنی کسی که تو را رها نمی¬کند.
اما خداوند براي تمام عالم یک پناهگاه ویژه و استثنایی قرار داد؛ همو که برای رسول¬خدا هم پناه بود و ام ابیها لقب گرفت یعنی مادر پدرش.
همو که جداكننده ي فرزندان و محبينش از آتش دوزخ است
اما برا تک¬تک فرزندان و دوست¬دارانش مادری کرده است و پناهی است از جانب خدا ...
حضرت زهرا سلام الله علیها در آخرین لحظات عمر شریفشان ، در آن لحظات پر از درد و اندوه خدا را به تک تک فرزندانش قسم می دهند که:
" خدایا! گنه کاران از امت پدرم محمد صل الله علیه و آله و از شیعیان من و فرزندانم را ببخشای و غُفرانت را شامل حالشان گردان "
این بانوی دو جهان در آخرین لحظات عمر شریفش ، اندوه و اشک فرزندان غریبش را واسطه بین خود و خدای خود قرار می دهد برای سبک شدنِ بار گناهان من و تو! کمتر دیده ایم مادری از جان بچه¬هایش برای دعا در حق آدم¬های دیگر استفاده کند. و وقتی حضرت زهرا این کار را می-کنند یعنی این دعا برایشان چه اهمیت عجیبی داشته است.
فاطمه سلام الله علیها سعادت ما برایش آنقدر مهم بود که حتی در سختیهای آخرین لحظات عمر شریفش هم دل نگران ما بود و برایمان مادری کرد و فاطمه "مادر" ماست...
چقدر مظلومانه و غریبانه ایشان را دفن کردند: (به حال داستان گونه این پاراگراف بیان شود)
پاسی از شب گذشته، سر و صداها فرو نشست و چشمها بخواب رفتند. امیر المومنین برخاست تا وصیتهای دخت نبی را انجام دهد. آن بدن ضعیف را که از مصائب و زجر جسمی و روحی آب شده بود در جایگاه غسل نهاد و یک شاخه نخل روشن کرد ، و اسماء بنت عمیس آب می آورد و حضرت او را از زیر لباس غسل می داد در حالیکه حضرت علی به فرندان فرموده¬بودند بلند گریه نکنند، چه ناله¬ها و فغان¬ها که آن شب فرو برده شد ...
حتماً شنیده اید که خاک با خود سردی می آورد یعنی زیارت مزار مادر، دل مصیبت زدگان را از تسلی می¬دهد. اما من و تو کجا را داریم که مرحمی باشد بر داغ مادرمان؟! قبر مادرمان کجاست که تسلی دل شعیان و محبینش باشد؟ خدایا ما هم می خواهیم تو را قسم دهیم؛ از مادرمان فاطمه سلام الله علیها یادگرفتیم ، حاجتی داریم که تا برآورده شدنش آرام و قرار نخواهیم داشت چون می¬دانیم که تنها با همین حاجت است که قبر مخفی مادرمان زهرا سلام الله علیها پیدا می-شود...
"خدایا ! به دردها و ناله های شبانه ی زهرا سلام الله علیها ، به اول مظلوم عالم امیرالمومنین علی علیه السلام در غم فراق فاطمه سلام الله علیها ، به تنهایی و یتیمی و غریبی حسنین علیهم السلام ... خدایا ! ظهور مهدی فاطمه را برسان "
کلمه¬ی "مادر" حقيقتي است که همه جا به مِهر و مهربانی تعبیر می شود. مادر نوري است كه چه در لفظ و چه در معنا پناه و پناهگاه است همچنین این کلمه فقط به کسی که بچه را به دنیا می-آورد اطلاق نمی¬شود؛ برای همین است که گاهی کسانی را "مادر" خطاب می¬کنند نه بخاطر تولد فزند بلکه آنها "مادری" کرده¬اند.
مادری کردن یعنی از خودگذشتگی کردن یعنی ایثار کردن
مادری یعنی محبت بی حد و نصاب
مادری یعنی بی¬تابی برای فرزند حتی اگر خودش گرفتار باشد ...
مادری کردن یعنی همان مفهوم نابی که طعم شیرین آن¬ را چشیده¬ایم و مادر یعنی پناه آدم در خوشی¬ها و سختی¬ها، یعنی کسی که تو را رها نمی¬کند.
اما خداوند براي تمام عالم یک پناهگاه ویژه و استثنایی قرار داد؛ همو که برای رسول¬خدا هم پناه بود و ام ابیها لقب گرفت یعنی مادر پدرش.
همو که جداكننده ي فرزندان و محبينش از آتش دوزخ است
اما برا تک¬تک فرزندان و دوست¬دارانش مادری کرده است و پناهی است از جانب خدا ...
حضرت زهرا سلام الله علیها در آخرین لحظات عمر شریفشان ، در آن لحظات پر از درد و اندوه خدا را به تک تک فرزندانش قسم می دهند که:
" خدایا! گنه کاران از امت پدرم محمد صل الله علیه و آله و از شیعیان من و فرزندانم را ببخشای و غُفرانت را شامل حالشان گردان "
این بانوی دو جهان در آخرین لحظات عمر شریفش ، اندوه و اشک فرزندان غریبش را واسطه بین خود و خدای خود قرار می دهد برای سبک شدنِ بار گناهان من و تو! کمتر دیده ایم مادری از جان بچه¬هایش برای دعا در حق آدم¬های دیگر استفاده کند. و وقتی حضرت زهرا این کار را می-کنند یعنی این دعا برایشان چه اهمیت عجیبی داشته است.
فاطمه سلام الله علیها سعادت ما برایش آنقدر مهم بود که حتی در سختیهای آخرین لحظات عمر شریفش هم دل نگران ما بود و برایمان مادری کرد و فاطمه "مادر" ماست...
چقدر مظلومانه و غریبانه ایشان را دفن کردند: (به حال داستان گونه این پاراگراف بیان شود)
پاسی از شب گذشته، سر و صداها فرو نشست و چشمها بخواب رفتند. امیر المومنین برخاست تا وصیتهای دخت نبی را انجام دهد. آن بدن ضعیف را که از مصائب و زجر جسمی و روحی آب شده بود در جایگاه غسل نهاد و یک شاخه نخل روشن کرد ، و اسماء بنت عمیس آب می آورد و حضرت او را از زیر لباس غسل می داد در حالیکه حضرت علی به فرندان فرموده¬بودند بلند گریه نکنند، چه ناله¬ها و فغان¬ها که آن شب فرو برده شد ...
حتماً شنیده اید که خاک با خود سردی می آورد یعنی زیارت مزار مادر، دل مصیبت زدگان را از تسلی می¬دهد. اما من و تو کجا را داریم که مرحمی باشد بر داغ مادرمان؟! قبر مادرمان کجاست که تسلی دل شعیان و محبینش باشد؟ خدایا ما هم می خواهیم تو را قسم دهیم؛ از مادرمان فاطمه سلام الله علیها یادگرفتیم ، حاجتی داریم که تا برآورده شدنش آرام و قرار نخواهیم داشت چون می¬دانیم که تنها با همین حاجت است که قبر مخفی مادرمان زهرا سلام الله علیها پیدا می-شود...
"خدایا ! به دردها و ناله های شبانه ی زهرا سلام الله علیها ، به اول مظلوم عالم امیرالمومنین علی علیه السلام در غم فراق فاطمه سلام الله علیها ، به تنهایی و یتیمی و غریبی حسنین علیهم السلام ... خدایا ! ظهور مهدی فاطمه را برسان "
دوست عزیز ؛
چنانچه از بسته ی تبلیغی پیش رو رضایت داشته اید ، خوشحال می شویم که ایده های خود را در این زمینه با ما به اشتراک بگذارید.
ایده های خود را می توانید از طریق این لینک برای ما ارسال نمایید .
چنانچه از بسته ی تبلیغی پیش رو رضایت داشته اید ، خوشحال می شویم که ایده های خود را در این زمینه با ما به اشتراک بگذارید.
ایده های خود را می توانید از طریق این لینک برای ما ارسال نمایید .